Αρχικός απολογισμός των πρώτων 75 ημερών: Ενσωμάτωση και καλή συνεργασία με την καθεστωτική ομάδα της ΕΜΕ(;) ή εδώ και τώρα ξήλωμα συνειδητά των καθεστωτικών δομών για να ανασάνει η ΕΜΕ;

Είναι γεγονός ότι πέρασαν 45 μέρες από το πιο πρόσφατο κείμενό μας (αναρτήθηκε στις 5 Απρίλη 2015) που αναφέρεται στο γεγονός ότι κερδίσαμε την έφεση. Ενώ η πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στην ΕΜΕ είναι σχεδόν ανύπαρκτη εδώ και 75 μέρες.

Οπότε, αν και είμαστε εν μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, συνοπτικά, ένα μικρό ιστορικό, στο πλαίσιο ενός "απολογισμού των πρώτων 75 ημερών" κρίθηκε απαραίτητο. Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών στις 15/3/2015, μεθοδεύτηκε η πραξικοπηματική συγκρότηση του ΔΣ, με τη συνεδρίασή του στις 20/3/2015 και εν τη απουσία των 4 εκλεγμένων μελών της “Κίνησης για την Αλλαγή στην ΕΜΕ” με αποτέλεσμα στις 7 θέσεις εξουσίας (που προβλέπει το Καταστατικό) να “εγκατασταθούν” τα 7 εκλεγμένα μέλη της ΔΠΜ! από τα 8 παρόντα μέλη  της στη συνεδρίαση του ΔΣ με παρόντα σε πρώτη ”συνεργασία” και 2 από τα εκλεγμένα μέλη της “Κίνησης για την Αλλαγή στην ΕΜΕ”.

Όπως αναμενόταν “σηκώθηκε” ζήτημα από την “Κίνηση για την Αλλαγή στην ΕΜΕ” και δια του εκπροσώπου της υποβλήθηκαν αιτήσεις επί αιτήσεων των “6” εκλεγμένων μελών της με αίτημα την ανασυγκρότηση του ΔΣ. Το ίδιο αίτημα υποστήριξα και ως μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής και μετά από συναντήσεις επί συναντήσεων εκπροσώπων από την “Κίνηση για την Αλλαγή στην ΕΜΕ” και τη ΔΠΜ και, με την ενεργητική συμμετοχή μου ως μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής, στις 8/5/2015 ευοδώθηκε η ανασυγκρότηση του ΔΣ και αποκαταστάθηκε μια τρόπον τινά ισορροπία, που προσωπικά ήλπιζα πως θα επέτρεπε μια νέα αρχή για την ΕΜΕ.

Προηγήθηκε η συνάντηση της Εξελεγκτικής Επιτροπής στις 6/5/2015 που συζήτησε το ζήτημα αυτό στο πλαίσιο του εποπτικού της ρόλου (άρθρο 41 του Καταστατικού) και στη συνέχεια;...

Στη συνέχεια, όσα ακολουθούν συνιστούν προσωπικές μου εκτιμήσεις οπότε παρακαλώ ως τέτοιες να τις εκλάβετε.

1. Όπως αντιλαμβάνομαι "κανείς" δεν έμεινε ευχαριστημένος από την ανασυγκρότηση.

Η ΔΠΜ με αφορμή το ότι έχασε πολλά. Η “Κίνηση για την Αλλαγή στην ΕΜΕ” με αφορμή το ότι δεν επιτεύχθηκε και η αποπομπή του Προέδρου του ΔΣ.

2. Έτσι όσοι συμμετείχαμε ενεργά βρεθήκαμε λίγο πολύ εγκαλούμενοι.

3. Προσωπικά, επειδή μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό επιμένω να ασκήσω το ρόλο μου στην Εξελεγκτική Επιτροπή με επάρκεια και σύμφωνα με το νόμο και επειδή οι δίκες που κερδίσαμε έβαλαν τέλος στην 30ετή “νύχτα” της ΕΜΕ ενώ επίσης σημαντική ήταν η συμβολή μου στην ανασυγκρότηση του ΔΣ που έβαλε τέλος και στη μονοπαραταξιακή ηγεμονία τους, αυτά μου “χρεώθηκαν” καθ’ ολοκληρίαν! Η “χρέωση” αυτή όπως συμπεραίνω εκφράστηκε με την προσωπική και απρόκλητη φραστική επίθεση που υπέστην ως μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής, από τον κ. Αλεξανδρή, του οποίου η “Κίνηση για την Αλλαγή στην ΕΜΕ” απαίτησε την απομάκρυνσή του από το ΔΣ ως εκ των ων ουκ άνευ όρο. Έτυχα, λοιπόν, της επίθεσης  με ηλεκτρονικό μήνυμα που στάλθηκε (στις 20/5/2015 στις 2.30 μμ) επειδή ασκώ τον θεσμικό μου ρόλο (άρθρο 41 του Καταστατικού) με τρόπο “ενοχλητικό” για την καθεστωτική ομάδα, που πρόσφατα μετά την ανασυγκρότηση του ΔΣ (8/5/2015) έχασε και την ηγεμονία της.

Στο πλαίσιο των αποφάσεων στις 8/5/2015, όμως, ο κ. Αλεξανδρής παρέμεινε λόγω της εμμονής της ΔΠΜ (προσωπικά εκτιμώ ότι η εμμονή οφείλεται στην προσήλωσή της(;) και σαν έκφραση τιμής(;) στο μάρτυρά της και στις δύο δίκες που παρέστη το απελθόν ΔΣ της ΕΜΕ). Στη συνέχεια δι αυτού η ΔΠΜ  επιτίθεται και ταυτόχρονα ανασυγκροτείται με αδιαφανείς δράσεις για παράδειγμα διαμέσου παρασυναγωγών αντί έκτακτων συνεδριάσεων του ΔΣ (που προβλέπονται από το Καταστατικό)  για να ξανακερδίσει το χαμένο “παράδεισο” της.

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της παρασυναγωγής στις 20/5/15 που πραγματοποιήθηκε μετά την ανασυγκρότηση του ΔΣ και την οποία αγνοούσε και η Εξελεγκτική Επιτροπή, παράδειγμα με το οποίο δυναμιτίζεται εκ νέου η λειτουργία της ΕΜΕ όταν, για 2η φορά, τα 2 από τα εκλεγμένα μέλη της “Κίνησης για την Αλλαγή στην ΕΜΕ” σύστησαν παρασυναγωγή με 3, εκλεγμένα μέλη της ΔΠΜ, ενώ αυτή η 2η παραγωγική ”συνεργασία” (στις 20/5/2015) κατέληξε σε μονοσέλιδο(!!!) πρωτόκολλο παραλαβής αντίγραφο του οποίου δεν μου χορηγήθηκε (μέχρι και την Παρασκευή 22/5/2015 το μεσημέρι) αν και το ζήτησα ως μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής ενώ η παρασυναγωγή “σφραγίστηκε” από την αήθη φραστική ηλεκτρονική επίθεση σε μένα όχι μόνο προσωπικά αλλά κυρίως ως μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής.

Το “καινοφανές” είναι ότι στις αδιαφανείς δράσεις τους και στις παρασυναγωγές τους πλαισιώνονται από πρόσωπα που ασκούν προσωπικές πολιτικές που δεν σέβονται τη δουλειά των εμφανών και αφανών “εργατών” για την “Κίνηση για την Αλλαγή στην ΕΜΕ”, δουλειά που είχε ως αποτέλεσμα την πρόσφατη περιφανή νίκη με 7 έδρες στο ΔΣ και στην Εξελεγκτική Επιτροπή. 

Καταληκτικά εκτιμώ πως η σιωπή (για δύο(!!!) ολόκληρες μέρες) που ακολούθησε την επίθεση Αλεξανδρή σε μένα προσωπικά χρειάζεται να μετουσιωθεί σε ενεργητική συμμετοχή: Ή στο πλευρό όσων αγωνίζονται, με αυτές τις δυσμενείς συνθήκες, για όσα διακηρύξαμε πριν τις εκλογές στην ΕΜΕ ή συνεργαζόμενοι σε αγαστή συνεργασία με τους καθεστωτικούς της ΔΠΜ. Αυτή τη φορά, η αδράνεια δεν είναι επιλογή όταν οι άλλοι αποθρασύνονται… εσείς δεν μπορείτε να “πατάτε σε δύο βάρκες” ή  να “αλληθωρίζετε προς όλες τις κατευθύνσεις”…

Με τη σειρά της η «Κίνηση για την Αλλαγή στην ΕΜΕ» στην προγραμματισμένη  συνάντησή της στις 25/5/2015 (στις 7 μμ στα γραφεία της ΟΛΜΕ) θα πρέπει να πάρει θέση, για αυτό και είναι απαραίτητη η ενεργητική συμμετοχή όλων μας. Και το ερώτημα είναι απλό: Ενσωμάτωση και καλή συνεργασία με την καθεστωτική ομάδα της ΕΜΕ ή εδώ και τώρα ξήλωμα συνειδητά των καθεστωτικών δομών για να ανασάνει η ΕΜΕ.

Για την ώρα κλείνω εδώ. Τα υπόλοιπα εφ’ όλης της ύλης σε συνέχειες γιατί 30 χρόνια καθεστωτικής «νύχτας» αποδείχτηκε, με το λίβελο του κ. Αλεξανδρή και με τη δημόσια σιωπή που τον ακολούθησε, ότι δεν μεταλλάσσονται με το «μαγικό ραβδάκι» αλλά με διαφάνεια, δημοσιότητα και αγώνα.

Αθήνα 23/5/2015 (7.15 μμ)

Αγγελική Χ. Χρονοπούλου

μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής